Andrzej Juliusz Małkowski
Data i miejsce urodzenia: 31 października 1888 roku, Trębki (Polska)
Na Wieczną Wartę odszedł: 15 stycznia 1919 roku, Sycylia (Włochy)
Kim był?
Ukończył szkołę średnią we Lwowie i rozpoczął studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej, których nigdy nie ukończył. Przewodniczący Eleuterii, instruktor Zarzewia. Jego zainteresowanie skautingiem rozpoczęło się w roku 1909, kiedy to w ramach kary dostał zadanie przetłumaczenia dzieła sir Roberta Baden – Powell’a. Od marca 1911 roku redagował czasopismo „Skaut”.19 czerwca 1913 roku wziął ślub z Olgą Drahonowską – zarówno para młoda, jak i świadkowie oraz ksiądz byli harcerzami. Andrzej Małkowski wraz z żoną byli całkowicie oddani harcerstwu. Wykorzystywali swoje ponadprzeciętne talenty pedagogiczne do propagowania wspaniałych idei. W czasie I Wojny Światowej był członkiem Legionów Polskich. Po wyjeździe z Polski wstąpił do oddziałów generała Józefa Hallera. Zginął w czasie działań wojennych. Statek, na którym przebywał nieszczęśliwie wpłynął na minę – Małkowski utonął prawdopodobnie dlatego, że oddał komuś swój pas ratunkowy. 3 lipca 1921 pośmiertnie otrzymał odznakę Honorowego Harcerza RP.
Olga Drahonowska – Małkowska
Data i miejsce urodzenia: 1 września 1888 roku, Krzeszowice (Polska)
Na Wieczną Wartę odeszła: 15 stycznia 1979 roku, Zakopane (Polska)
Kim była?
Olga Drahonowska – Małkowska – instruktorka, współautorka obecnego Hymnu ZHP. Kobieta pełna pasji, miłości, konsekwentna w dążeniu do celu. Zafascynowana poezją, literaturą i muzyką, której ostatecznie poświęciła się rezygnując ze studiów na kierunku biologia i zaczynając naukę w konserwatorium. Członkini organizacji wychowania narodowego Eulesis, następnie zachęcona przez Andrzeja Małkowskiego do aktywności w Zarzewiu. W roku 1911 została drużynową pierwszej żeńskiej Lwowskiej Drużyny Skautowej im. Emilii Plater. Z powodów zdrowotnych wyjechał do Zakopanego, niedługo potem dołączył do niej Andrzej Małkowski. 19 czerwca 1913 roku ksiądz Kazimierz Lutosławski udzielił ślubu Oldze i Andrzejowi. Wraz z mężem dążą do utworzenia Rzeczpospolitej Podhalańskiej i gromadzą w tym celu broń. W związku z donosem do władz austriackich Małkowscy muszą w roku 1915 opuścić Polskę – udają się do USA. Właśnie tam w dniu 30 października 1915 na świat przychodzi ich jedyny syn – Lutyk. Po powrocie do Polski Małkowska w roku 1923 rozpoczyna budowę szkoły w Sromowcach Wyżnych nazywanej Dworkiem Cisowym i Orlim Gniazdem. Szkoła oparta jest na programie polskiego skautingu. Rok później odbywa się pierwszy Zlot Harcerek. Za swą ciężką pracę Małkowska zostaje uhonorowana tytułem Harcmistrzyni Rzeczypospolitej w roku 1927. W czasie trwania II Wojny Światowej została mianowana przewodniczącą Komitetu Naczelnego ZHP. Pochowano ją na Nowym Cmentarzu w Zakopanem. W roku 2001 w Zakopanem powstało muzeum poświęcone Andrzejowi i Oldze Małkowskim, a rok 2008 został ogłoszony przez senat RP rokiem ich pamięci.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej – przeczytaj:
„Olga Małkowska – życie i działalność” , Z. Florczak, A. Krassowska – Olszańska
„Olga Małkowska – Harcmistrzyni Rzeczypospolitej” , J. Bielecki
„Druhno Oleńko! Druhu Andrzeju!”, B. Wachowicz
„Twórcy polskiego skautingu – Andrzej i Olga Małkowscy”, E. Głowacka – Sobiech
„Andrzej Małkowski” A. Kamiński
Generał Robert Baden – Powell (Bi-Pi)
Data i miejsce urodzenia: 22 lutego 1857 roku, Londyn (Wielka Brytania)
Na Wieczną Wartę odszedł: 8 stycznia 1941 roku, Nyeri (Kenia)
Kim był?
Lord Baden – Powell uznawany jest za założyciela i pierwszego propagatora skautingu. Wychowywany wyłącznie przez matkę, gdyż jego ojciec zmarł. Zainteresowanie skautingiem przejawiał od zawsze. Będąc uczniem wymykał się z zajęć wraz z kolegami do pobliskiego lasu, gdzie uczył ich zasad przetrwania. Innymi pasjami generała było aktorstwo, malarstwo i gra na instrumentach. Od roku 1876 służył w wojsku jako zwiadowca (z angielskiego „scout”) oraz szpieg. Ostatecznie wsławił się w drugiej Wojnie Burskiej i został ogłoszony bohaterem narodowym. Przez wzgląd na swoje dokonania został poproszony o szkolenie chłopców i wpojenie im wojskowej dyscypliny. Nie zgadzał się jednak ze sposobami nauczania. Chłopców formował w drużyny. W roku 1907 zorganizował obóz dla chłopców na wyspie Brownsea. Rok później, w 1908, opublikował książkę opartą między innymi na obserwacjach z tego obozu – „Socuting for Boys”. W roku 1920 Robert Baden – Powell zostaje ogłoszony Naczelnym Skautem Świata. Kilkakrotnie był nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej przeczytaj:
-„Wilk, który nigdy nie śpi.” W. Hansen
-„Skauting dla chłopców” (org. „Scouting for boys”) R.Baden-Powell
Olave Baden – Powell
-Data i miejsce urodzenia: 22 lutego 1889 roku, Chesterfield (Wielka Brytania)
-Na Wieczną Wartę odeszła: 19 czerwca 1977 roku
Kim była?
Olave w roku 1912 została żoną generała Roberta Baden – Powell’a. Gdy poznali się miała 23 lata. Jej zainteresowanie Baden – Powell’em zaczęło się od fascynacji książką autorstwa generała – „Scouting for Boys”. W prezencie ślubnym Baden – Powell’owie otrzymali samochód ze srebrną lilijką na masce. Doczekali się trójki dzieci – wszystkie z nich zostały skautami.Żona generała wraz z jego siostrą Agnes od roku 1918 zajmowała się prowadzeniem żeńskich drużyn skautowych.W roku 1930 ogłoszona Naczelną Skautką Świata.
Jadwiga Falkowska (Ludwika, Zaleska, Zdzisława, Jaga)
-Data i miejsce urodzenia: 13 listopada 1889 roku, Twer (Rosja)
-Na Wieczną Wartę odeszła: 7 sierpnia 1944 roku, Warszawa (Polska)
Kim była?
Jaga swoją wspaniałą harcerską przygodę rozpoczęła w lwowskiej drużynie Olgi Małkowskiej w roku 1911. Pełna zapału i talentu, zawsze z uśmiechem na twarzy współtworzy żeńskie harcerstwo polskie. Ostatecznie przejmuje drużynę ciężko chorej Olgi, a w latach 1926-1927 pełni funkcję Naczelniczki Głównej Kwatery Żeńskiej ZHP. W czasie II wojny światowej mimo nie sprzyjających warunków nie zaprzestaje swojej działalności. Pracuje w Szpitalu Polowym, którego później zostaje kierowniczką. Prowadzi wojenne kursy – podharcmistrzowskie, dla drużynowych. Przez przyjaciół uważana jest za doskonałego obserwatora i kobietę pełną ciekawych pomysłów. 7 sierpnia 1944 zostaje rozstrzelana przez brygadę RONA.
Jadwiga Zwolakowska (druhna Jadzia)
-Data i miejsce urodzenia: 19 marca 1895 roku, Podlasie (Polska)
-Na Wieczną Wartę odeszła: 9 grudnia 1944 roku, Kraków (Polska)
Kim była?
Nazywana „matką ruchu zuchowego”. Harcmistrzyni i pedagog z powołania. Pierwszą drużynę harcerską imienia Tadeusza Kościuszki założyła w roku 1915. Po przeprowadzce do Warszawy w roku 1921 kieruje kolejną drużyną, która ostatecznie rozrasta się w Hufiec Wola. Marzeniem hm. Zwolakowskiej była współpraca z dziećmi z rodzin patologicznych, chorymi i niepełnosprawnymi. Organizowała kursy instruktorskie między innymi w ośrodkach opiekuńczych i szpitalach dziecięcych. Prowadząc drużyny dbała o wszechstronny rozwój ich członków – nauczała pierwszej pomocy, fotografii, muzyki. Organizowała wycieczki po terenie całej Polski. Stawiała wiele wymagań, ale też dawała dużo od siebie. Dzięki swojemu zaangażowaniu w roku 1930 została kierownikiem Wydziału Zuchów Głównej Komendy. Chętnie współpracowała z Aleksandrem Kamińskim. Podczas okupacji zasłużyła się w działalności konspiracyjnej, była komendantką Okręgu Południe.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej przeczytaj książki Jadwigi Zwolakowskiej:
„W gromadzie zuchów”
„Piosenki i tańce zuchowe”
„Opowiadania zuchowe”
ks. Kazimierz Lutosławski ( Jan Zawada )
Data i miejsce urodzenia: 4 marca 1880 roku, Drozdowo (Polska)
Na Wieczną Wartę odszedł: 5 stycznia 1924 roku, Drozdowo (Polska)
Kim był?
Ksiądz, doktor medycyny, teologii, dziennikarz, poseł na sejm… Ale przede wszystkim wspaniały instruktor i kapelan skautowy oraz twórca pierwowzoru Krzyża Harcerskiego.Medycynę studiował na uniwersytecie w Zurychu. Po ukończeniu tego kierunku pracował w warszawskich szpitalach, a następnie w Wielkiej Brytanii. Właśnie tam zetknął się z ideami głoszonymi przez Roberta Baden – Powell’a i postanowił wcielić je w życie po powrocie do Polski. W roku 1905 założył pierwszą drużynę w miejscowości Kosów – „Dzieci Kosowskie”. Natomiast w roku 1911 zorganizował zastępy Kruki i Czajki. W roku 1912 zostaje członkiem Naczelnej Komendy Harcerskiej na Królestwo Polskie. Współpracuje z Andrzejem i Olgą Małkowskimi, którym w 1913 roku udziela ślubu. Kazimierz Lutosławski umiera na szkarlatynę. Pośmiertnie zostaje uhonorowany tytułem Harcerza Rzeczypospolitej. Jeśli chcesz wiedzieć więcej przeczytaj:
Książki autorstwa Kazimierza Lutosławskiego:
„Czuj duch! Szesnaście gawęd obozowych o idei skautingu”, J. Zawada